Gmina Strzałkowo leży w powiecie słupeckim, w centralnej części województwa wielkopolskiego. Wg. poprzedniego podziału administracyjnego należała do województwa konińskiego. Do gościnnego Strzałkowa traficie Państwo jadąc drogą krajową nr 92 relacji Poznań – Warszawa. Warto tu spędzić jakiś czas, choćby po to, by zwiedzić atrakcyjne pamiątki przeszłości, parki powstałe przy dawnych dworach, przyjrzeć się okolicznym pejzażom. Turystom oferujemy wędrówki po pięknych lasach urozmaiconych wzgórzami. Najwyższe z nich jest wzniesione na wysokość 114,4 m n.p.m. Znajduje się ono w pobliżu osady Radłowo Leśne. Nie mamy wprawdzie w Strzałkowie jezior, ale za to przepływa przez naszą miejscowość mała rzeczka Struga, wpływająca do Warty.
Strzałkowo może się pochlubić również własnym herbem. Wprawdzie oficjalnie został on nadany miejscowości dopiero w 1990 r., lecz swymi korzeniami sięga do tradycji średniowiecznych. W jego centralnym punkcie widnieje stylizowana litera „S”, która jest czytelnym odwołaniem do nazwy miejscowości oraz rodu Strzałkowskich. Pastorał, na którym opisany jest inicjał, oznacza władzę biskupią, ponieważ Strzałkowo cieszyło się niegdyś dużą rangą w kapitule gnieźnieńskiej. Ukośna strzała na literze symbolizuje założyciela rodu kmiecia Strzałka. Krzyż to znak chrześcijaństwa, miecz rycerstwa. Róże natomiast to herb strzałkowskich Porajów.
Gminę zamieszkuje 10 192 osób, a w samym Strzałkowie mieszka 5382 osób (stan na 26.08.2016 r.). Kolejnymi pod względem liczby mieszkańców wsiami są Wólka i Szemborowo, liczące odpowiednio 357 i 355 osób. Najmniej liczna osada to Radłowo Leśne – 5 mieszkańców.
Powierzchnia gminy to obszar 14,2 tys. ha, z czego 81 % stanowią użytki rolne, a blisko 10% lasy. Teren gminy Strzałkowo obejmuje 17 sołectw i 28 przyległych do nich wsi.
Liczba gospodarstwa domowych to 2441. 933 – to liczba prywatnych gospodarstw rolnych.
Liczba podmiotów gospodarczych to 600 (stan na 01.07.2015 r.).
Historia
Początki osady Strzałkowo sięgają bardzo odległej przeszłości. Pionierscy mieszkańcy pojawili się tu między wiekiem X a XI. Mała wioska została włączona do ziem rycerza, którego danych niestety nie udało się ustalić. Po akcie nadania majątku bowiem nie zachowały się żadne ślady. Historyczne zapiski informują już o późniejszych właścicielach Strzałkowa, którymi byli duchowni. Wiemy też, że w 1397 r. powstały tu oraz w Graboszewie i Stawie pierwsze parafie i stanęły pierwsze kościoły. Jak już wspominaliśmy na stronie głównej, protoplastą rodu, od którego pochodzi nazwa miejscowości, był kmieć Strzałek. Po jego śmierci osadą zarządzał ród Porajów herbu Poraj, który przybył z Czech. Jak mówi tradycja, strzałkowski Poraj był jakoby rodzonym bratem świętego Wojciecha. Z biegiem lat, potem i wieków, Strzałkowo stanowiło dom rodzinny kilku rodów spowinowaconych ze sobą. W taki sposób powstała ogromna i wpływowa w owych czasach wielkopolska rodzina Strzałkowskich herbu Poraj. Do nich należały okoliczne majątki jeszcze w XVII wieku. Ciekawą i zarazem bardzo cenną dla strzałkowian pamiątką z historii ich wsi jest dokument z 1432 r. podpisany przez niejakiego Jana Gołego ze Strzałkowa, który niniejszym zapewniał panującego wówczas króla Władysława Jagiełłę o swej wierności. Około roku 1640 Świętosław Śreniawa Strzałkowski, kanonik poznański i łowicki, zainicjował budowę drugiego kościoła. Na siebie wziął także sfinansowanie przedsięwzięcia. Ponad sto lat później, w roku 1781 ówczesny właściciel tutejszych ziem Teodor Węsierski sprowadził niemieckich osadników. Ten niezwykle istotny fakt zainicjował powstanie wsi nazywanych Olędrami na Łężcu, Pospólnem i Strzałkowem. Przyjęło się to uważać za początek dzisiejszego, współczesnego Strzałkowa. Podczas drugiego zaboru w 1773 roku ziemia strzałkowska została włączona do zaboru pruskiego. Ciekawe, czy ktoś wie, iż Strzałkowo było niegdyś wioską przygraniczną? Otóż stało się tak po postanowieniach Kongresu Wiedeńskiego z 1815 r. Na podstawie nowego podziału ziem polskich między Rosję i Prusy od 11 listopada 1817 r. granica między zaborami przebiegała o 1 kilometr na wschód od Strzałkowa. W 1839 roku powstała we wsi pierwsza katolicka szkoła. Wiemy, iż nazwisko tutejszego nauczyciela brzmiało Trzebuchowski. Sytuacja polityczna doprowadziła do zmiany właściciela majątku. W 1874 dobra szlachecko-rycerskie rodu Strzałkowskich przeszły w ręce Niemca Louisa Schultza. Dzięki oddanej w 1882 r. do użytku stacji kolejowej Strzałkowe zyskało bezpośrednie połączenie z Poznaniem oraz ważniejszymi okolicznymi miastami. O zwiększone bezpieczeństwo mieszkańców natomiast zadbała powstała w roku 1888 Ochotnicza Straż Pożarna. Czas zaborów to sprawdzian patriotyzmu Polaków. Strzałkowianie zdali ten test celująco. Brali m.in. czynny udział w kolejnych powstaniach, walcząc o niepodległość Polski. Nie zawsze można było występować zbrojnie, o czym doskonale wiedzieli nasi wielkopolscy przodkowie. Równie ważne okazywało się solidaryzowanie z walczącymi lub stawianie biernego oporu. Zrozumiały to również dzieci, które masowo wzięły udział w latach 1901-1904 i później w latach 1906-1907 w wystąpieniach przeciwko akcjom germanizacyjnym. Strajkowały wówczas nie tylko znane z historii dzieci wrzesińskie. Do protestu dołączyli też uczniowie ze Strzałkowa, prezentując bohaterską postawę narodową i katolicką nie tylko własną, ale i swych rodziców. Strajkowało 247 dzieci. Atmosfera patriotyzmu nie wygasła, mimo złamania oporu uczniów stających w obronie ojczystej mowy. W 1917 roku zorganizowała się w Strzałkowie drużyna skautowska. Chłopcy wspierali działania mające na celu przygotowanie kolejnego zrywu zbrojnego, jakim było Powstanie Wielkopolskie. Po około 10 latach, po zwycięstwie powstańców, w okresie międzywojennym działały tu niezmiernie aktywnie takie organizacje jak „Sokół” i „Skauting”, utworzone jeszcze podczas zaborów. Ich działacze mogli kontaktować się z podobnymi organizacjami z Warszawy dzięki nowej linii kolejowej łączącej Strzałkowo ze stolicą. Wybuch II wojny doświadczył mieszkańców naszej wsi już 1 września. Hitlerowcy rozpoczęli wtedy bombardowanie Strzałkowa. Naloty ciągnęły się przez cały tydzień. Ustąpiły z dniem 10 września po tym, jak na dachy miejscowości spadło około 100 bomb. Okupacja zaczęła się z wkroczeniem patrolu niemieckiego wojska. Koniec wojny zmobilizował strzałkowian do wzmożonego wysiłku mającego na celu rozwój wsi. Zgodnie z tymi założeniami w 1945 r. uruchomiono mleczarnię, młyn, tartaki, gorzelnię oraz krochmalnię i cegielnię w Stawie, otworzono podwoje tutejszej szkoły podstawowej, a w 1948 r. zaczęła działać biblioteka publiczna. W 1951 r. zainaugurował swoją pracę Dom Pomocy Społecznej mający swą siedzibę na terenie dawnego majątku Strzałkowskich. W 1974 r. powstała Spółdzielnia Kółek Rolniczych, a rok później oddano do użytku Ośrodek Zdrowia. Ostatnią ważną datą w kalendarium Strzałkowa jest rok 1990. Wówczas to miejscowości oficjalnie nadano herb, którym może odtąd się chlubić.
